Charakterystyka kolczakówki piekącej
Kolczakówka piekąca (Hydnellum peckii) to gatunek grzyba należący do rodziny kolcownicowatych. Jego wygląd jest bardzo nietypowy, co sprawia, że nawet niedoświadczeni grzybiarze są w stanie go rozpoznać. Oto najważniejsze cechy, które wyróżniają kolczakówkę piekącą.
• Kapelusz: Młode okazy mają biały, aksamitny kapelusz pokryty licznymi czerwonymi lub różowymi kroplami przypominającymi krew. W miarę dojrzewania kapelusz staje się brązowy, a kropelki zanikają.
• Trzon: Gruby, twardy, o białym lub brązowym zabarwieniu. Z wiekiem może ciemnieć i stawać się bardziej zgrubiały.
• Hymenofor: Kolczakówka piekąca nie posiada typowych blaszek ani rurek. Zamiast tego jej hymenofor (spodnia część kapelusza) jest pokryty krótkimi, gęstymi kolcami o długości do 5 mm.
• „Krwawienie”: Najbardziej charakterystyczną cechą kolczakówki piekącej jest wydzielanie czerwonego soku, przypominającego krople krwi, zwłaszcza u młodych osobników. To właśnie przez ten sok grzyb zyskał miano „krwawiącego”.
Kolczakówka piękąca, fot. Shutterstock
Krwawiące grzyby - występowanie i siedlisko
Kolczakówka piekąca jest dość rzadkim grzybem i występuje głównie w lasach iglastych, zwłaszcza pod sosnami i świerkami. Można go spotkać w Europie, Ameryce Północnej oraz Azji. Rośnie zwykle na kwaśnych, piaszczystych glebach, często wśród mchu, od późnego lata do jesieni.
Mimo że nie jest często spotykana, jej unikalny wygląd sprawia, że łatwo ją zauważyć, gdy już się na nią natknie.
Czy kolczakówka piekąca jest trująca?
Kolczakówka piekąca nie jest grzybem śmiertelnie trującym, ale jej spożycie zdecydowanie nie jest zalecane. Jest to grzyb niejadalny. Uważa się, że zawiera substancje chemiczne, które mogą wywołać dolegliwości żołądkowo-jelitowe, takie jak bóle brzucha, nudności czy wymioty.
Co więcej, nie przeprowadzono szczegółowych badań toksyczności tego gatunku, dlatego nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia poważniejszych objawów po spożyciu większej ilości grzyba. W związku z tym należy unikać go podczas grzybobrania i pod żadnym pozorem nie eksperymentować z jego jedzeniem.
Jak odróżnić kolczakówkę piekącą od innych grzybów?
Chociaż kolczakówka piekąca jest dość łatwa do rozpoznania dzięki „krwawiącemu” kapeluszowi, początkujący grzybiarze mogą pomylić ją z innymi gatunkami. Oto kilka wskazówek, które pomogą uniknąć pomyłek:
1. Obserwuj kolor kapelusza: młode okazy kolczakówki piekącej mają biały kapelusz z czerwonymi kroplami. W miarę dojrzewania kapelusz ciemnieje, co może powodować wątpliwości.
2. Zwróć uwagę na kolce: charakterystyczne kolce na spodzie kapelusza to cecha, która odróżnia kolczakówkę piekącą od większości innych grzybów. Jeśli znajdziesz grzyba z kolcami zamiast blaszek lub rurek, prawdopodobnie masz do czynienia z przedstawicielem rodziny kolczakowatych.
3. Nie sugeruj się tylko „krwawieniem” – choć jest to charakterystyczna cecha kolczakówki piekącej, kilka innych gatunków grzybów może również wydzielać kolorowy sok po uszkodzeniu.
Bezpieczeństwo podczas grzybobrania
Kolczakówka piekąca nie jest jedynym grzybem, który może być mylący lub niebezpieczny. Aby uniknąć zatrucia, warto przestrzegać kilku podstawowych zasad:
• Nie zbieraj grzybów, których nie znasz – jeśli nie masz pewności, czy dany grzyb jest jadalny, lepiej go nie zbieraj.
• Korzystaj z atlasów i aplikacji do identyfikacji grzybów – nowoczesne technologie mogą być bardzo pomocne w rozpoznawaniu gatunków podczas grzybobrania.
• Konsultuj się z doświadczonymi grzybiarzami – jeśli jesteś początkujący, zawsze dobrze jest mieć kogoś, kto potrafi ocenić zebrane przez Ciebie grzyby.
Podsumowanie
Kolczakówka piekąca (Hydnellum peckii) to fascynujący, ale jednocześnie niebezpieczny grzyb, którego zdecydowanie należy unikać podczas grzybobrania. Choć jego wygląd jest niezwykle intrygujący, a właściwości mogą być przedmiotem dalszych badań naukowych, nie nadaje się do spożycia. Pamiętaj, aby podczas grzybobrania zachować ostrożność i unikać grzybów, co do których nie masz pewności, czy są bezpieczne. Dzięki temu unikniesz ryzyka zatrucia i będziesz mógł cieszyć się udanym i bezpiecznym wypadem do lasu.