Zbigniew Kłopocki nie żyje
Teatr im. Ludwika Solskiego w Tarnowie przekazał smutną wiadomość o śmierci Zbigniewa Kłopockiego. Informację podał także portal e-teatr.pl. Zasłużony aktor teatralny, który okazjonalnie występował również przed kamerą, odszedł w wieku 96 lat.
Zmarł Zbigniew Kłopocki. Aktor, nestor Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie, weteran, porucznik Armii Krajowej. Człowiek o wielkim sercu, pasji twórczej, oddany teatrowi – poinformowano za pośrednictwem Facebooka.
We wpisie podano także szczegóły ostatniego pożegnania aktora. Zbigniew Kłopocki zostanie pochowany w poniedziałek 25 września 2023 roku w Tarnowie. Uroczystości pogrzebowe w kaplicy Cmentarza Komunalnego w Krzyżu rozpoczną się o godzinie 14.00. Poprzedzi je różaniec.
Zbigniew Kłopocki – kim był?
Zbigniew Kłopocki urodził się 16 kwietnia 1927 roku w Inowrocławiu. Był bratem Danuty Kłopockiej (zm. 2013) i Włodzimierza Kłopockiego (zm. 2011) – także aktorów. Jego debiut sceniczny miał miejsce w 1956 roku w Teatrze w Jeleniej Górze – w spektaklu Blizińskiego „Pan Damazy” w reżyserii Janusza Obidowicza.
W późniejszych latach wykreował blisko dwieście ról, grając na deskach teatrów: Dolnośląskich Jelenia Góra-Wałbrzych (1956-57), im. Fredry w Gnieźnie (1958-59), Ziemi Opolskiej w Opolu (1959-62, 1964-66), Dramatycznych we Wrocławiu (1962-64), im. Mickiewicza w Częstochowie (1966-71), Polskiego w Bielsku-Białej (1971-72), Ludowego w Krakowie-Nowej Hucie (1974-75), im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim (1985-87). Najdłużej związany był z Teatrem im. Solskiego w Tarnowie, w którym występował w latach 1972-74, 1975-85, 1987-91 i 1998-2004.
Tarnowscy widzowie pamiętają postać Dyndalskiego w „Zemście”, czy Puzzo w „Czekając na Godota”, za którą w 2001 roku otrzymał nagrodę Prezydenta Miasta Tarnowa. Inne ważniejsze role to postać Dziada, Sybiraka w „Betlejem polskim” czy Wojewody w „Towarzystwie Pana Brzechwy” – wymienia wspomniany teatr.
Zbigniewa Kłopockiego można było oglądać również w produkcjach telewizyjnych i kinowych. Pojawiał się w Teatrze Telewizji, wystąpił też w serialu „Oko proroka, czyli Hanusz Bystry i jego przygody” z 1985 roku oraz w filmach: „Oko proroka” (1982), „Przeklęte oko proroka” (1984) oraz „Mój Nikifor” (2004).
