AC/DC to australijski zespół założony w 1973 roku w Sydney przez braci Angusa i Malcolma Youngów. Grupa uznawana jest za jednego z pionierów muzyki hardrockowej i heavymetalowej, choć sami członkowie grupy zawsze klasyfikowali swoją muzykę jako „rock & roll”.
Inspiracją dla nazwy formacji stał się tył maszyny do szycia siostry braci Youngów – Margaret, na którym zauważono akronim „AC / DC” oznaczający „alternating current / direct current” (urządzenie zdolne do pracy z oboma typami prądów). Uznano, że świetnie oddaje surową energię zespołu i postanowiono nie szukać nowej.
W 1973 roku zagrali swój pierwszy koncert w Sydney, a następnie podpisali kontakt z Albert Production. W tym czasie Angus Young przyjął charakterystyczny dla siebie image sceniczny – szkolny mundurek, który zaproponowała mu siostra muzyka.
Pierwszy wokalista – Dave Evans – za bardzo wizerunkowo zbliżał się do glam rockowców i w 1974 roku został zastąpiony przez Ronalda Belforda „Bona” Scotta. W tym samym okresie AC/DC nagrali swój debiutancki album „High Voltage” (wydany w 1975 roku jedynie w Australii i Nowej Zelandii). Równocześnie do zespołu dołączyli – perkusista Phil Rudd i basista Mark Evans. Niedługo potem wydali jeden z najpopularniejszych swoich singli „It's a Long Way to the Top (If You Wanna Rock 'n' Roll)” – późniejszy rockowy hymn grupy.
Druga połowa lat 70. to konsekwentne pasmo sukcesów - w 1976 roku zespół podpisał międzynarodowy kontrakt z Atlantic Records. Równocześnie dużo koncertowali, głównie jako support przed Aerosmith, Blue Öyster Cult czy Kiss. Pierwszym albumem w nowej wytwórni była kompilacja dotychczasowych dwóch płyt pod nazwą „High Voltage”, potem „Dirty Deeds Done Dirt Cheap” (1976) i „Let There Be Rock” (1977) – pierwszy krążek, który wszedł do amerykańskiego i brytyjskiego zestawienia płytowego. Po jego wydaniu Marc Evans został zwolniony, a zastąpił go Cliff Williams. W nowym składzie AC/DC wydali w 1978 roku „Powerage”, a w rok później – „Highway to Hell” (1979) - tytułowy singiel osiągnął złoty status za sprzedaż 500 000 kopii. Cieniem na sukces krążka położyła się nieoczekiwana śmierć wokalisty w do dziś nie wyjaśnionych okolicznościach. Znaleziono go nieprzytomnego 19 lutego 1980 roku w samochodzie znajomego i mimo szybkiej akcji reanimacyjnej nie zdołano uratować. W oficjalnym komunikacie podano, że Bone Scott udławił się własnymi wymiocinami po imprezie suto zakrapianej alkoholem.
Grupa stanęła przed groźbą rozwiązania działalności. Udało się ją zażegnać poprzez zaangażowanie nowego wokalisty - Briana Johnsona. W tym samym roku zespół nagrał swój najlepiej sprzedający się album – „Back in Black”. Kolejna dekada, mimo przejściowych problemów, zapowiadała się więc znakomicie.
Wydany w 1981 roku longplay „For Those About to Rock We Salute You” zebrał dobre recenzje i nieźle się sprzedawał. W zespole narastał jednak konflikt między perkusistą Philem Ruddem a gitarzystą Malcolmem Youngiem, czego efektem była bójka obu panów i usunięcie bębniarza z formacji. Z powodu niedopracowanych linii melodycznych oraz braku profesjonalnego producenta kolejny krążek „Flick of the Switch” był komercyjnym rozczarowaniem. W 1984 roku, wg czytelników magazynu Kerrang! uznani zostali za największe rozczarowanie roku. Ciosom zdawało się – nie było końca – album „Fly on the Wall” (1985) nazwano wtórnym i pozbawionym inwencji. Dodatkowo niechętni muzykom rodzice nastoletnich fanów zażądali zakazu występowania oraz sprzedawania płyt zespołu. A wszystko za sprawą seryjnego mordercy Richarda Ramireza, który jako fan grupy – na miejscu jednej ze swych zbrodni zostawił czapkę z logiem AC/DC, zaś w momencie aresztowania miał na sobie koszulkę zespołu. Mimo tych przeciwności – w 1986 roku grupa wydała „Who Made Who” - ścieżkę dźwiękową do filmu „Maksymalne przyspieszenie” z pierwszymi w historii grupy utworami instrumentalnymi – „D.T.” i „Chase the Ace”.
W 1988 roku trafili do australijskiej Galerii Sław. Do dzisiaj, AC/DC sprzedało ponad 200 milionów albumów na całym świecie[, wliczając w to ponad 69 milionów w samych Stanach Zjednoczonych. AC/DC jest sklasyfikowane na 4. pozycji listy na 100 Najlepszych Artystów Hard Rocka VH1 oraz na 7. pozycji listy MTV na Najlepsze Zespoły Metalowe Wszech Czasów.
AC/DC - T.N.T.
