David Gilmour to jeden z najwybitniejszych muzyków swojego pokolenia. Choć największe uznanie zdobył jako gitarzysta, wokalista i autor piosenek legendarnego brytyjskiego zespołu Pink Floyd, sławę przyniosła mu także współpraca z innymi artystami i nagrania solowe.
Koncert Davida Gilmoura na Placu Wolności we Wrocławiu odbędzie się w ramach trasy Rattle That Lock. Artyście towarzyszyć będzie 30-osobowa orkiestra pod dyrekcją słynnego kompozytora Zbigniewa Preisnera. Na scenie pojawi się także wybitny pianista Leszek Możdżer. W roku 2016 Wrocław otrzymał tytuł Europejskiej Stolicy Kultury i koncert słynnego muzyka uświetni obchody tego wydarzenia. Całość koncertu transmitowana będzie przez Telewizję Polską.
Bilety dostępne są pod adresem: https://sklep.ebilet.pl/en/Event/Details/2251799813685250
More details are now available for David Gilmour's previously announced, special concert in Freedom Square, Wrocław,...
Posted by David Gilmour on 26 styczeń 2016
David Gilmour urodził się 6 marca 1946 roku w Cambridge. Wraz z Sydem Barrettem studiowali w Cambridgeshire College of Arts and Technology. Podczas gdy Barrett, wraz z Rogerem Watersem, Nickiem Masonem i Rickiem Wrightem zakładali Pink Floyd, Gilmour w 1963 dołączył do grupy Jokers Wild, którą opuścił w 1966 i stworzył nową formację z częścią kolegów z zespołu. Grupa, posługująca się najpierw nazwą Flowers, a następnie Bullitt, przez resztę 1966 i większość 1967 roku koncertowała w Hiszpanii i Francji, po czym zakończyła działalność.
David został zaproszony do współpracy z Pink Floyd w styczniu 1968 roku; miał uzupełniać skład jako drugi gitarzysta obok coraz bardziej nieobliczalnego Barretta. Syd pożegnał się z zespołem kilka miesięcy później, a Gilmour został głównym gitarzystą i wokalistą grupy.
Pierwsze konflikty między Gilmourem, a Rogerem Watersem zaczęły pojawiać się pod koniec lat 70., kiedy basista zaczął przejmować coraz większą kontrolę nad zespołem, a stosunki między nimi znacznie się pogorszyły. Na wiosnę 1978 roku Gilmour wydał swój pierwszy, solowy album, zatytułowany "David Gilmour". Płyta znalazła się w pierwszej dwudziestce brytyjskich list przebojów.
Mniej więcej w tym samym czasie artysta w znacznym stopniu przyczynił się do sukcesu Kate Bush, pomagając jej przy wydaniu debiutanckiego albumu, "The Kick Inside" (1978). Kilka lat później wspomógł także zespół Dream Academy, który dał się poznać w 1985 roku. Rok wcześniej David wydał swoją drugą solową płytę - "About Face".
Kiedy w 1985 roku Waters odszedł z Pink Floyd, to właśnie Gilmour przejął kontrolę nad grupą. Nowy album Pink Floyd, "A Momentary Lapse of Reason", stworzony i nagrany z Nickiem Masonem i Rickiem Wrightem ukazał się w 1987, a towarzyszyła mu wielka, światowa trasa koncertowa. Po "The Division Bell", ostatniej studyjnej płycie Pink Floyd z 1994, zespół udał się na kolejne międzynarodowe tournee. W roku 1996 Pink Floyd zostali przyjęci do amerykańskiego Rock and Roll Hall of Fame, a w listopadzie 2005 znaleźli się także w brytyjskim Music Hall of Fame.
Poza Pink Floyd artysta udzielał się jako muzyk sesyjny, producent, a nawet inżynier dźwięku. Współpracował z takimi wykonawcami jak Bryan Ferry, Hawkwind, Ringo Starr, Sam Brown, Grace Jones, Tom Jones, Elton John, The Who, Supertramp. W 1999 David Gilmour wziął udział w nagraniu albumu Paula McCartneya "Run Devil Run", po którym muzycy zagrali razem szereg koncertów, zakończonych występem w legendarnym Cavern Club w Liverpoolu.
