Poplista

1
sanah Miłość jest ślepa
2
Shawn Mendes Why Why Why
3
Oskar Cyms Nie musisz się bać

Co było grane?

13:00
FAKTY RMF FM
13:04
Mesajah Każdego dnia
13:07
Alok / The Chainsmokers / Mae Stephens Jungle

Jak przebiega proces diagnostyczny ADHD u dorosłych? Test psychologiczny DIVA-5

ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder) to zaburzenie psychiczne, które najczęściej kojarzone jest z dziećmi i młodzieżą, jednak może występować także u dorosłych. W ostatnich latach rośnie świadomość istnienia ADHD u dorosłych, co przekłada się na wzrost liczby osób szukających diagnozy. Jednym z kluczowych narzędzi w procesie diagnostycznym jest test psychologiczny DIVA-5 (Diagnostic Interview for ADHD in Adults, wersja 5), który pozwala na rzetelną ocenę objawów.

Czym jest ADHD u dorosłych?

Fot. materiały prasowe

ADHD to zaburzenie neurorozwojowe, które charakteryzuje się przede wszystkim problemami z koncentracją, impulsywnością oraz nadmierną aktywnością. U dorosłych objawy mogą wyglądać inaczej niż u dzieci. Nadmierna aktywność często ustępuje miejsca wewnętrznemu niepokojowi, podczas gdy problemy z koncentracją mogą objawiać się trudnościami w zarządzaniu czasem, zapominaniem czy impulsywnym podejmowaniem decyzji.

Proces diagnostyczny ADHD u dorosłych

Diagnoza ADHD u dorosłych jest skomplikowanym procesem, ponieważ objawy mogą być maskowane przez inne zaburzenia, takie jak depresja czy lęki, lub współistnieć z nimi. Dlatego diagnoza musi opierać się na kompleksowej ocenie.

Wywiad kliniczny

Pierwszym krokiem jest dokładny wywiad kliniczny, w którym lekarz lub psycholog zbiera informacje na temat obecnych objawów oraz historii rozwoju pacjenta. Ważne jest, aby zidentyfikować obecność objawów ADHD już w dzieciństwie, ponieważ zaburzenie to ma charakter neurorozwojowy i musi występować od wczesnych lat.

Kwestionariusze samooceny

Pacjent może zostać poproszony o wypełnienie kwestionariuszy samooceny, które pomagają zidentyfikować nasilenie objawów ADHD. Wykorzystuje się tu narzędzia takie jak ASRS (Adult ADHD Self-Report Scale) czy CAARS (Conners' Adult ADHD Rating Scales).

Test psychologiczny DIVA-5

Kluczowym narzędziem w procesie diagnostycznym ADHD u dorosłych jest test psychologiczny DIVA-5. Jest to wywiad diagnostyczny opracowany specjalnie do identyfikowania objawów ADHD u dorosłych zgodnie z kryteriami DSM-5. DIVA-5 składa się z dwóch głównych sekcji. Pierwsza z nich poświęcona jest objawom związanym z nieuwagą. Druga część bada objawy związane z nadpobudliwością i impulsywnością.

Każdy z objawów jest oceniany w kontekście obecnych i dziecięcych doświadczeń pacjenta. Wywiad obejmuje również pytania dotyczące wpływu objawów na różne aspekty życia, takie jak praca, edukacja, relacje czy codzienne funkcjonowanie.

Interpretacja wyników DIVA-5

Wyniki wywiadu DIVA-5 pozwalają specjalistom na zidentyfikowanie wzorców objawów zgodnych z ADHD oraz ocenę, czy objawy te miały wpływ na życie pacjenta od dzieciństwa. Aby spełnić kryteria diagnostyczne ADHD zgodnie z DSM-5, pacjent musi wykazywać co najmniej pięć objawów z każdej z dwóch sekcji (nieuwaga oraz nadpobudliwość/impulsywność), które utrudniają funkcjonowanie w różnych obszarach życia.

Współwystępowanie innych zaburzeń

Podczas diagnozy ADHD u dorosłych często identyfikowane są inne współistniejące zaburzenia, takie jak depresja, zaburzenia lękowe, zaburzenia obsesyjno-kompulsywne czy uzależnienia. Dlatego ważne jest przeprowadzenie pełnej oceny klinicznej, aby uwzględnić wszystkie możliwe czynniki.

Zapraszamy do zapoznania się z dalszymi informacjami na temat tego jak wykonywany jest test DIVA-5 w LUX MED Harmonia.

Znaczenie szybkiej i trafnej diagnozy

Szybka i trafna diagnoza ADHD u dorosłych jest kluczowa, ponieważ pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia, które może znacząco poprawić jakość życia pacjenta. Zarówno terapia farmakologiczna, jak i psychoterapia mogą pomóc w zarządzaniu objawami ADHD oraz poprawić zdolności organizacyjne, koncentrację i kontrolę impulsywności.

Wdrożenie właściwego leczenia po przeprowadzeniu testu DIVA-5 oraz wywiadu klinicznego pozwala pacjentom lepiej zrozumieć swoje trudności i efektywnie sobie z nimi radzić. Ponadto, zrozumienie natury zaburzenia może pomóc w budowaniu zdrowych nawyków oraz poprawie relacji z innymi.