Nowy album Taylor Swift: Wszystko, co musisz wiedzieć o 'The Tortured Poets Department'

 

Swift, znana ze swojej umiejętności ukrywania wskazówek i easter eggów, nie zawiodła również tym razem. Wszystko zaczęło się kilka dni przed premierą, kiedy to w instalacji promującej album, która pojawiła się we wtorek w Grove w Los Angeles, fani odkryli pierwszą wskazówkę: zegar nad kartoteką ustawiony był na 2:00. Do tego, wśród bibelotów na półkach znalazł się znak pokoju, który Swift pokazała na rozdaniu nagród Grammy w lutym, zapowiadając, że trzymała ten album w tajemnicy przez dwa lata.

Następnie Swift opublikowała teaser, który ogłaszał przejście z ery "Midnights" do "Tortured Poets Department", rozpoczynając się od zegara ściennego ustawionego na 2:00. Wreszcie, w momencie wydania albumu o północy w piątek, na profilu Instagramowym Swift pojawiło się tajemnicze odliczanie dwóch godzin.

Swift of lat znana jest z tego, że bezlitośnie pastwi się w swoich piosenkach nad byłymi chłopakami. Tym razem na podobną twórczość musieliśmy czekać aż dekadę. Ostatnie lata przyniosły nam raczej utwory o stabilności uczuciowej i dojrzałej miłości. Jednak, jak spodziewali się fani, rozstanie po kilkuletnim związku z brytyjskim aktorem Joe Alwynem, przyczyniło się do powstania kolejnej płyty dokumentującej zakończenie tego etapu w życiu Taylor Swift.

„Refren trochę jak Lana del Rey”

Płytę rozpoczyna utwór „Fortnight”, który Taylor Swift nagrała we współpracy z Post Malone’m. Artystka brzmi w nim bardzo podobnie do… Lany del Rey. Podobną manierę słuchać również w kilku innych piosenkach na płycie.

Na albumie gościnnie pojawia się również Florence Welch z Florence and The Machine, która wraz z Taylor napisała utwór „Florida!!!”. Innym utworem, który przyciąga uwagę, jest "So High School", w którym Swift śpiewa "czuję się jak w szkole średniej, za każdym razem, gdy na ciebie patrzę", prawdopodobnie wspominając o swojej obecnej miłości, mistrzu NFL, Travisie Kelce.

Przy płycie pracował Jack Antonoff z „The Bleachers”, a także Aaron Dessner („The National”).

Muzycznie, "The Tortured Poets Department" łączy w sobie elementy synth-popu z "Midnights" i mniej akustyczne momenty z "Folklore" i "Evermore", ale ze zdecydowanie bardziej osobistym i bezpośrednim przekazem. Swift nie boi się eksplorować nowych brzmień, jednocześnie pozostając wierna swojemu stylowi.