Brytyjski DJ, producent muzyczny i pionier elektro dance’u. Znany także jako między innymi DJ Quentox Cook, DJ Baptiste i Pizzaman. Współpracował z Freak Power, Beats International, Macy Gray oraz Davidem Byrne (Talking Heads).
Urodził się 31 lipca 1963 roku w Reigate, a angielskim Surrey. Grał w nowofalowej kapeli Disque Attack. W college’u poznał niejakiego Paula Heatona, z którym założył grupę the Stomping Pondfrogs. W połowie lat 80. studiował politologię i socjologię na politechnice w Brighton. To właśnie wtedy rozpoczął swoją przygodę z DJ-owaniem, próbując, jako DJ Quentox Cook lub DJ Baptiste, swoich sił na lokalnej scenie klubowej. W 1985 roku wspomniany wyżej Heaton, powołał do życia projekt The Housemartins. Niedługo potem Cook objął w zespole funkcję basisty. W ciągu trzech lat istnienia muzycy wydali przebojowego singla "Happy Hour", jednak było to za mało, by poważnie myśleć o jakiejś przyszłości. Cook w tym czasie nawiązał współpracę z inżynierem dźwięku Simonem Thorntonem.
Swoją solową karierę rozpoczął w 1989 roku, udzielając się gościnnie w utworze "Blame It on the Bassline", MC Wildskiego, z którym razem grali w zespole Beats International. W 1990 roku ukazał się debiutancki longplay formacji, "Let Them Eat Bingo", a rok później druga płyta "Excursion on the Version", która jednak nie powtórzyła sukcesu swej poprzedniczki.
Potem było trio Freak Power. W 1994 roku ukazał się ich pierwszy krążek "Drive Thru Booty", zawierający między innymi przebój "Turn On, Tune In, Cop Out". Dwa lata później powrócili płytą "More of Everything for Everybody".
W międzyczasie, jako Pizzaman, zaczął zajmować się muzyką house. Nagrany przez niego longplay "Pizzamania"(1995) znalazł się na 3. miejscu brytyjskiego zestawienia Top 40. Natomiast drugi album, "Better Living Through Chemistry" (1996), nagrany zaledwie w tydzień, przyniósł ze sobą przebój "Everybody Needs a 303". W 1998 roku do sklepów trafił kolejny studyjny krążek artysty, "You've Come a Long Way, Baby", błyskawicznie uznany bestsellerem. Z hitami "Right Here Right Now", "The Rockafeller Skank" czy "Praise You" przyniósł Slimowi nagrody MTV i Grammy.
Następną płytą, zresztą doskonale przyjętą przez publiczność, było wydawnictwo "Halfway Between The Gutter And The Stars" (2000). Wśród zaproszonych gości, na albumie pojawiła się między innymi Macy Gray (utwór "Weapon of Choice"). W oczekiwaniu na kolejną pozycję w jego dyskografii – fani musieli uzbroić się w naprawdę potężną dawkę cierpliwości, bowiem longplay "Palookaville" ujrzał światło dzienne dopiero w 2004 roku.
Dwa lata później, ukazała się składanka artysty, "Why Try Harder". W tym czasie Fatboy Slim wyruszył w podróż na Kubę, która nie tylko stała się dla niego twórczą inspiracją, lecz także stworzyła okazję odwiedzenia studia, w którym nagrywała kultowa Buena Vista Social Club.
Na początku 2009 roku wydana została płyta "I Think We're Gonna Need a Bigger Boat" niejakiej The Brighton Port Authority (The BPA), będącej w rzeczywiści kolejnym alter ego Fatboy Slima. Natomiast w kwietniu 2010 roku swoją premierę miał dwupłytowy koncept album DJ-a, "Here Lies Love", nagrany wspólnie z prawdziwą legendą rocka, Davidem Byrne (wokalistą Talking Heads). Swoich głosów na płycie użyczyły między innymi Róisín Murphy, Tori Amos i Cyndi Lauper.
Slim ma na swoim koncie udane remiksy między innymi Beastie Boys, A Tribe Called Quest i Wildchild. Znany jest także z fenomenalnych wręcz koncertów – nie tylko udaje mu się zgromadzić imponującą ilość, idącą w dziesiątki tysięcy, słuchaczy, lecz także stara się wplatać w swoje występy projekcje 3D, a jego występy kończą się zazwyczaj pokazami sztucznych ogni.
Prywatnie jest związany z gwiazdą telewizji, Zoë Ball, z którą doczekał się dwójki dzieci – syna Woody’ego i córki Nelly May Lois. Ma również 12 % udziałów w lokalnym klubie piłkarskim – Brighton & Hove Albion.
