Turritopsis dohrnii: niepozorna meduza
Meduzy wstępują pod dwoma postaciami: polipa i meduzy. Jak wygląda meduza? Większość pewnie widziała je przynajmniej na zdjęciu. Składa się z kapelusza i parzydełek. Swobodnie porusza się w wodzie. A czym jest polip? To mała, nieruchoma forma meduzy, która przypomina giętki pręt z niewielkimi mackami. Od postaci zwykłej meduzy polip różni się tym, że jest przyczepiony do jakiejś powierzchni, np. do skały. Warto wiedzieć, że polip to początkowy etap życia meduzy – kiedy osiąga ona dorosłość, od polipa odrywa się jego część, która zamienia się w swobodnie pływającą meduzę. Turritopsis dohrnii to jednak wymykający się tej regule wyjątek. Na czym polega jego wyjątkowość?
Nieśmiertelna meduza
Turritopsis dohrnii może swobodnie cofać się w procesie rozwoju. Jak to działa? Kiedy meduza jest zraniona lub np. grozi jej śmierć głodowa, zamiast umierać, cofa się do postaci larwalnej. Po czym znowu dorasta, przekształca się w polip, a potem znowu w meduzę. Gdy znowu jest zagrożona, ponownie staje się larwą. Turritopsis dohrnii może powtarzać ten proces w nieskończoność, co w praktyce daje jej biologiczną nieśmiertelność. Ta meduza nigdy nie umrze ze starości. Nie oznacza to oczywiście, że zupełnie nie grozi jej śmierć – może zostać zjedzona lub umrzeć z powodu choroby. Nie zmienia to faktu, że "biologiczna nieśmiertelność" jest niezwykle fascynującym zjawiskiem.
