Parę słów o ponadczasowej aktorce…
Z wielkim żalem i smutkiem żegnamy Barbarę Krafftównę, która pozostając do ostatnich chwil wśród swoich przyjaciół Domu Artystów w Skolimowie, odeszła dziś w nocy
– głosi wpis w mediach społecznościowych, zamieszczony przez ZASP.
Barbara Krafftówna urodziła się 5 grudnia 1928 roku w Warszawie. W czasie wojny uczyła się tańca i pantomimy, także uczęszczała na zajęcia konspiracyjnego Studia Dramatycznego Iwa Galla. Debiutował na scenie w 1946 roku rolą Rybaczki w „Homerze i orchidei” w sztuce Tadeusza Gajcego. Natomiast w 1947 roku zdała eksternistyczny egzamin aktorski w Studio Galla. Występowała w teatrach w: Łodzi, we Wrocławiu, w Warszawie oraz wielu innych.
Niezapomniane role filmowe i telewizyjne…
W 1953 roku Barbara Krafftówna zadebiutowała w filmie Jana Rybkowskiego w epizodycznej scenie w „Sprawie do załatwienia”. Krytycy filmowi uznali, że jej najlepsza rola, to wcielenie w barmankę Zosię w „Złocie” (1961 rok). Grała również w: „Rękopisie znalezionym w Saragossie” (1964 roku) i „Szyfrach” (1966 rok). Natomiast jej najwybitniejsza rola, to Felicja w dziele „Jak być kochaną” (1962 rok). Dzięki temu filmowi zyskała, sławię na festiwalu w San Francisco. Oczywiście nie można pominąć jej roli w filmie Andrzeja Wajdy „Popiół i diament”, w którym zagrała Stefcię, ani wcielenia w Honoratę – żywiołową pannicę z Koniakowa – którą zagrała w serialu Konrada Nałęckiego „Czterej pancerni i pies”.
Kabaret był jej życiem!
Oprócz kariery filmowej i telewizyjnej jej ogromną pasją był kabaret. Występowała u Jana Pietrzaka „Pod Egidą” oraz w Kabarecie Starszych Panów. Aktorka otrzymała wiele nagród i wyróżnień. W 1964 roku zajęła pierwsze miejsce w plebiscycie „Kuriera Polskiego” na najpopularniejszą aktorkę polskiego ekranu. Otrzymała Złoty Medal Gloria Artis za zasługi dla polskiej kultury oraz tytuł Mistrza Mowy Polskiej (2007 rok). 11 listopada 2019 roku Barbara Krafftówna została odznaczona przez prezydenta Andrzeja Dudę – Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski.
Źródło: PAP
Czytaj też:
