Stanisław Soyka śpiewać zaczął kiedy miał 7 lat - udzielając się wraz z ojcem w chórze kościelnym. Następnie ukończył liceum muzyczne w klasie skrzypiec oraz Wydział Kompozycji i Aranżacji Akademii Muzycznej w Katowicach.
W czasie studiów śpiewał z big-bandem Puls, z którym dokonał pierwszych nagrań dla archiwum Rozgłośni PR w Katowicach. Stanisław Soyka debiutował w listopadzie 1978 roku recitalem muzyki bluesowej i gospel w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Śpiewał tam utwory Raya Charlesa, Carole King i Beatlesów. Zapis tego koncertu znalazł się na jego pierwszym albumie "Don't You Cry".
W 1982 roku ukazała się płyta "Soyka Sings Ellington". W ciągu kilku kolejnych lat artysta dużo koncertował - występował na znanych festiwalach jazzowych polskich i zagranicznych, współpracował również z czołowymi polskimi jazzmenami. W 1986 muzyk podpisał kontrakt w wytwórnią RCA, dla której nagrał album "Stanisław Soyka". Natomiast już dwa lata później ukazała się płyta "Radioaktywny", która stanowiła niejako zapis aktywności artysty w polskich studiach nagraniowych w latach 1983-88. W swoich poszukiwaniach muzycznych Soyka sięgnął również po rocka - współpracował z jazz-rockowymi grupami Extra Ball i Sun Ship, rockowym zespołem Svora (wystąpił na festiwalu w Jarocinie).
W 1988 roku artysta rozpoczął długą i owocną współpracę z Januszem Yaniną Iwańskim, gitarzystą jazz-rockowej grupy Tie Break. Duet Soyka & Yanina nagrał szereg płyt (przy współudziale innych muzyków z kręgu Tie Break'u). O ich albumie "Acoustic" (1990) mówiło się, że o kilka lat wyprzedził epokę nagrywania "bez prądu". Kolejna ich płyta "Neopositive" (1992), zawierała piosenkę "Tolerancja" wylansowaną na wielki przebój.
W lutym 1995 ukazała się piętnasta płyta Stanisława Soyki zatytułowana "Retrospekcja". Ten album to koncertowy zapis największych hitów z lat 1978 - 1994 zarejestrowanych w studio TVP Kraków - w Łęgu, w kwietniu 1994 roku.
W tym samym roku ukazała się także płyta "Sonety. Shakespeare" - suma fascynacji literackiej, muzycznego doświadczenia i przyjaźni z poetą tłumaczem Maciejem Słomczyńskim. Goszcząca w Polsce królowa angielska Elżbieta II zapragnęła osobiście poznać wykonawcę szekspirowskich poezji, co - obok nagrody im. Krzysztofa Komedy (1989) - Soyka poczytuje sobie za jedno ze swych ważniejszych wyróżnień.
20 lipca 2002 roku ukazała się reedycja płyty Stanisława Soyki - "Acoustic" z 1990 roku. Z niej właśnie pochodzą przeboje, którymi Soyka zapisał się na stałe w historii polskiej muzyki popowej - "Play It Again" oraz "Cud niepamięci".
30 listopada 2002 ukazał się album "Soykanova". Była to pierwsza płyta wokalisty po 4-letniej przerwie, jaka minęła od czasu wydania ostatniego studyjengo albumu - "Nr 17". Na pierwszym singlu znalazła się piosenka "Życie to krótki sen".
W marcu 2004 roku ukazała się płyta "Soyka Sings Love Songs", na której Stanisław Soyka prezentuje własne wersje znanych przebojów, których głównym tematem jest miłość. Wśród 11 utworów znalazły się przeróbki klasycznych tematów, jak "My Funny Valentine" czy "Fly Me To the Moon", w zupełnie nowych aranżacjach, nad którymi pracowali Bodek Pezda (Agressiva 69), Piotr Rychlec, Jacek Dojwa, Piotr Zygo, Stanisław Soyka, Sławomir 'Dżami' Leniart i Olleck Bobrov. Album promowała nowa wersja kompozycji "Odkąd jesteś" Marka Grechuty. O płycie Soyka powiedział: To było niecodzienne spotkanie oldskulu z nuskulem, dobrej woli z wyrafinowanym smakiem, kompetencji z twórczą wyobraźnią. Bogu dzięki, że to potrafi się jeszcze zdarzać.
Sześć lat później światło dzienne ujrzał album "...Tylko brać". Wydawnictwo ukazało się 10 września 2010 roku nakładem wytwórni muzycznej Universal Music Polska. Płyta zadebiutowała na 7. miejscu na liście OLiS w Polsce.
Do 2012 roku artysta nagrał jeszcze dwa solowe albumy - "Stanisław Soyka śpiewa 7 wierszy Czesława Miłosza" i "Stanisław Soyka w hołdzie Mistrzowi".
"Swing Revisited" to ostatni krążek, który współtworzył Stanisław Soyka, we współpracy ze szwedzko-duńską orkiestrą Roger Berg Big Band.
