Krzyż na Giewoncie oznaczono Błękitną Tarczą
W minionym tygodniu na krzyżu na Giewoncie w Tatrach pojawił się znak Błękitnej Tarczy informujący, że jest to zabytek chroniony prawem. Tabliczka ma uświadomić odwiedzającym to miejsce, że mają do czynienia z zabytkiem – powiedział starosta tatrzański Piotr Bąk.
Krzyż na słynnym szczycie został zarejestrowany jako zabytek w rejestrze Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Krakowie już w 2007 roku. Oznaczeniem Błękitnej Tarczy wyróżnia się zabytki nieruchome wpisane do rejestru zabytków. Jest to międzynarodowy symbol ochrony dóbr kultury.
Jak informuje Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Błękitna Tarcza to symbol ochrony określony w Konwencji haskiej z 1954 roku, mówiącej o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego. Zgodnie z zapisami Konwencji, znak Błękitnej Tarczy służy dla oznakowania obiektów kultury, aby zapewnić im ochronę przed atakiem w razie konfliktu zbrojnego. Autorem emblematu jest Polak, profesor Jan Zachwatowicz.
Giewont
Górującego nad Zakopanem Giewontu nie sposób nie dostrzec już z Krupówek. Wysokość masywu wynosi 1894 metry nad poziomem morza, długość zaś 2,7 kilometra. Masyw składa się z trzech części – Wielkiego Giewontu, Małego Giewontu oraz Długiego Giewontu. Mały i Wielki Giewont oddziela Giewoncka Przełęcz, z której opada niebezpieczny Żleb Kirkora, gdzie zginęło wielu turystów próbujących skrócić sobie drogę. Dlatego też należy uważać na to miejsce. Pomiędzy Wielkim a Długim Giewontem znajduje się natomiast przełęcz zwana Szczerbą, z której opada Żleb Szczerby.
Na Wielkim Giewoncie, 1894 metry nad poziomem morza, mieści się 15-metrowy, żelazny krzyż, który został odsłonięty w 1901 roku. Dziś jest on popularnym obiektem pielgrzymek religijnych.
