Braveheart. Waleczne serce
W 1995 roku na srebrnym ekranie pojawiła się spektakularna produkcja "Braveheart. Waleczne serce" w reżyserii Mela Gibsona. Wszechstronnie utalentowany aktor opowiedział historię człowieka-legendy. Film opowiada historię Williama Wallace'a. Akcja rozgrywa się w XIII wieku. Żona Wallace'a została brutalnie zamordowana przez angielskich żołnierzy. Żądza zemsty, poczucie niesprawiedliwości społecznej i tyrania Anglików rodzą w Williamie wolę walki o wolność ojczyzny. Jego bohaterstwo i zapamiętanie w walce sprawiło, że wszyscy Szkoci chwycili za oręż i okrzyknęli Wallace'a swoim przywódcą, nadając mu przydomek Braveheart - Waleczne Serce. Niepodległościowa krucjata przerodziła się w regularną, krwawą wojnę.
Film spotkał się z niesamowicie dobrym przyjęciem publiczności i krytyki, chociaż nie obyło sią od bardziej sceptycznych ocen. Produkcja ma na swoim koncie 16 nagród i 21 nominacji do najważniejszych filmowych statuetek w tym Oscary w kategorii: najlepszy film, najlepszy reżyser, najlepsza charakteryzacja czy najlepsze zdjęcia.
Jakie były głosy po premierze tej megaprodukcji? Jedną z recenzji możemy znaleźć w magazynie Film (3/1996, s. 86–87): "Gibson trzyma się faktów, ale pozwala sobie na swobodę w sposobie ich przedstawiania. Weźmy choćby bitwę pod Stirling – w rzeczywistości wyglądała nieco inaczej. Gibson podporządkował tło historyczne opowieści o Williamie Walecznym, bohaterze narodowym Szkotów, człowieku-symbolu. I to symbolu wciąż żywym, mimo upływu stuleci. Kiedy w ubiegłym wieku, blisko 600 lat po śmierci Wallace’a, odsłonięto jego pomnik, na uroczystość zjechało sto tysięcy Szkotów!
„Waleczne serce” nie jest także klasyczną filmową biografią. Zresztą trudno byłoby zrobić film biograficzny o kimś, o kim tak naprawdę niewiele wiadomo. Większość wiedzy o życiu Wallace’a pochodzi z 300-stronicowego poematu autorstwa jednego z jego druhów (niewidomego!). Więcej w nim jednak legendy i mistycyzmu niż twardych faktów. Ale tej nie o nie Gibsonowi chodziło. Wallace kierował się sercem, poddawał uczuciom, a przede wszystkim od świata wartości materialnych ważniejszy był dla niego świat duchowy. Nie na darmo mottem filmu są słowa, które Wallace jako dziecko usłyszał we śnie od zmarłego ojca: jesteś wolny w swoim sercu. Jesteś wolny, dopóki czujesz się wolny i postępujesz jak człowiek wolny. Wolny również od potrzeb świata materii".
Braveheart. Waleczne serce - Mel Gibson - William Wallace
Mel Columcille Gerard Gibson jest australijsko-amerykańskim aktorem, reżyserem i producentem filmowym. W 1968 r. wraz z rodzicami wyemigrował z USA do Australii. Zasłynął m.in. rolami w serii filmów o Mad Maksie, kreacjami Martina Riggsa w czterech częściach serii "Zabójcza broń", rolą Franka Dunne'a w "Gallipoli" (1981) w reż. Petera Weira i Hamleta w ekranizacji Franca Zeffirellego (1990). W 1996 r. Gibson otrzymał dwa Oscary - dla najlepszego reżysera i za najlepszy film roku - za film "Braveheart. Waleczne serce", którego scenariusz oparto na historii życia sir Williama Wallace'a. W 2004 r. wyprodukował i wyreżyserował film "Pasja", a w 2006 r. - "Apocalypto". W 2018 r. zagrał rolę Jamesa Murraya w irlandzkim filmie "The Professor and the Madman" w reżyserii Farhada Safinii. Ma na swoim koncie setki ról filmowych, telewizyjnych i teatralnych i kilkadziesiąt najważniejszych nagród aktorskich.
Braveheart. Waleczne serce - Sophie Marceau - Księżniczka Izabela
Sophie Marceau jest francuską aktorką filmową, także reżyserką i scenarzystką. Jej pierwszą anglojęzyczną rolą była właśnie postać księżniczki Isabelle w filmie Gibsona „Braveheart”. Swoje pierwsze kroki w zawodzie stawiała w młodzieżowym filmie „Prywatka” (1980) Claude’a Pinoteau, gdzie jako czternastolatka debiutowała w głównej roli. Produkcja zostało okrzyknięta hitem we Francji, co otworzyło jej drzwi do aktorskiego świata. Trzy lata później Marceau otrzymała nagrodę Cezara dla najbardziej obiecującej aktorki za rolę w filmie „Prywatka 2”. W 1985 roku zagrała w filmie Andrzeja Żuławskiego – Narwana miłość. Ta rola rozpoczęła współpracę i miłość tej pary. W roli reżysera i scenarzysty debiutowała w 1995 roku tworząc krótkometrażowy obraz „Świat na opak”. 7 lat później wypuściła pełny metraż „Pomówmy o miłości”. Za jego reżyserię otrzymała w 2002 r. otrzymała nagrodę na World Film Festival – Montreal.
