Nie śpimy. Jesteśmy z Wami, Wszystkimi. Cuda się zdarzają. #BOHATEROWIE #NangaParbat #DZIĘKUJĘ
— BRYGIDA GRYSIAK (@BRYGIDAGRYSIAK) January 28, 2018
Za wzruszającą grafikę znalezioną w sieci też. pic.twitter.com/bJeBMfZJ8c
20 stycznia Elisabeth Revol i Tomasz Mackiewicz rozpoczęli wspinaczkę na wierzchołek Nanga Parbat, ale ostatecznie zeszli do obozu drugiego. 22 stycznia z nadesłanego przez Francuzkę SMS wynikało, że są w obozie trzecim, planują wyjście wyżej i atak szczytowy 25 stycznia. Tego dnia byli na wysokości około 8000 metrów i – według wciąż niepotwierdzonych informacji – stanęli na wierzchołku. W południe chmury przesłoniły kopułę szczytową, a polsko-francuska para w odwrocie utknęła na wysokości ok. 7400 metrów. Dla Mackiewicz była to siódma próba zdobycia zimą Nanga Parbat, dla Revol – czwarta.
Kiedy pogoda pogorszyła się, uniemożliwiając Revol i Mackiewiczowi powrót, na odsiecz parze himalaistów ruszyła uczestnicząca w wyprawie na K2 grupa ratownicza z Polski w składzie: Bielecki, Urubko, Botor i Tomala. Wczoraj około godziny 22.00 czasu polskiego Adamowi Bieleckiemu i Denisowi Urubko udało się odnaleźć Elisabeth Revol. Francuzka została sprowadzona w miejsce, gdzie na ekipę czekał helikopter. Cały zespół odleciał już z Nanga Parbat. Revol zostanie przetransportowana do Islambadu, polscy himalaiści wrócą na K2.
Na ratunek dla Tomasza Mackiewicza było już za późno. Pogarszająca się pogoda uniemożliwiła dalszą akcję ratunkową. Po Polaka, który wraz z Francuzką zdobywał szczyt Nanga Parbat, nikt już nie wróci. Akcja ratownicza duetu Bielecki i Urubko zasługuje jednak na ogromne uznanie, nie zapominajmy również o Piotrze Tomali i Jarosławie Botorze.
Parze himalaistów, którzy ruszyli na ratunek w górę Nanga Parbat, udała się rzecz niemal niemożliwa. Do miejsca, w którym znajdowała się ocalona przez nich Elisabeth Revol, dotarli w osiem godzin – dwa razy szybciej, niż zakładano. Bielecki i Urubko niemal biegli po Francuzkę. Warto pamiętać, że Bielecki i Urubko w ekspresowym tempie pokonali niezwykle trudną, niemal pionową ścianę Kinshofera. Jak zauważa autor poświęconej Himalajom strony na Facebooku „Osiem tysięcy”, „dwa lub trzy zespoły poświęciły tej ścianie miesiąc i nie dotarły na wysokość, na której znaleźli się Denis i Adam. Oni zrobili ją w godzinę, półtorej”.
