Światowy Dzień Cukrzycy i rys historyczny
Światowy Dzień Cukrzycy jest obchodzony 14 listopada, to równocześnie dzień urodzenia Bantinga – laureata Nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii za odkrycie insuliny. Cukrzyca była już znana w starożytności jako „diabetes mellitus”. Pierwotnie diagnozowano schorzenie po słodkim smaku moczu, lecz nie posiadano skutecznego leku. Nim odkryto insulinę, cukrzyca doprowadzała w krótkim czasie do śmierci. W XXI wieku schorzenie to uznano za „niezakaźną epidemię”.
Rodzaje cukrzycy i osoby chorujące
Wyróżnia się dwa rodzaje choroby: cukrzycę typu 1 – insulinozależna i cukrzycę typu 2 – insulioodporność.
Pierwszy rodzaj obserwuje się u młodych osób, bo cukrzyca tego typu występuje najczęściej do 35. roku życia. Przeważnie dotyka dzieci między 12. a 14. rokiem życia. Jest chorobą autoimmunologiczną, która polega na tym, że komórki wytwarzające insulinę zostają zniszczone przez przeciwciała organizmu. Co ważne, jest to schorzenie nieuleczalne.
Cukrzyca typu 2, to choroba występująca u 80-90% osób dorosłych. Powodem choroby jest nadmierna masa ciała, nieodpowiednia dieta. Wpływ mają także czynniki środowiskowe lub geny. W przypadku tego rodzaju cukrzycy, organizm nie wchłania insuliny, mimo że ją produkuje.
Objawy cukrzycy i leczenie
Oznaki cukrzycy typu 1 pojawiają się dość nagle, bo w kilka tygodni. To przede wszystkim: apatia, bóle brzucha, głód, silne pragnienie, utrata wagi, wielomocz, wymioty, zmęczenie. Zwlekanie z szybką interwencją może spowodować śpiączkę, a nawet zgon. Początkowo leczy się cukrzycę insulinoterapią w szpitalu. Bardzo istotne jest badanie poziomu glukozy we krwi, właściwa dieta i uprawianie sportu. Około 180 tys. Polaków zmaga się z cukrzycą. U dzieci do 14. roku życia, diagnozuje się 1600 nowych przypadków.
Źródło: PAP
Czytaj też: