Wielka Pacyficzna Plama Śmieci
Gigantyczne skupisko śmieci dryfujące po wodach Pacyfiku zostało odkryte w 1997 roku przez Charlesa Moore’a. Jest to ogromny wir krążący pomiędzy Hawajami a Kalifornią, który w aż 99% składa się z tworzyw sztucznych. Według naukowców duży udział w powiększeniu plamy miało tsunami, które uderzyło w Japonię w 2011 roku, jednak większość odpadów to efekt bezmyślnego zanieczyszczania środowiska. Możemy tu znaleźć niemal wszystko, od sieci rybackich, przez plastikowe butelki i reklamówki, aż po zabawki dla dzieci. Większość śmieci składa się z materiałów fotodegradowalnych, przez co nie rozpada się całkowicie, a jedynie zmienia w pył, który tworzy w wodzie zawiesinę i scala całą wyspę.
Naukowcy szacują, że masa Wielkiej Pacyficznej Plamy Śmieci może wynosić nawet 129 tys. ton, to tyle, ile waży około 86 tysięcy samochodów osobowych. Wielkość olbrzymiej wyspy odpadów także jest przytłaczająca i wynosi ok. 1,6 mln kilometrów kwadratowych, czyli aż pięciokrotnie przewyższa powierzchnię Polski.
Jak z nią walczyć?
Wielka Pacyficzna Plama Śmieci nie tylko wygląda okropnie i jest ogromnym wyrzutem sumienia dla ludzkości, ale także tworzy ogromne zagrożenie dla naszego ekosystemu. Zarówno wspomniana zawiesina z rozkładających się śmieci, jak i większe elementy tej góry odpadów są zjadane przez organizmy morskie, blokują prawidłowe funkcjonowanie ich układów pokarmowych, skutkując śmiercią zwierzęcia. Przez takie odpady rocznie ginie nawet milion ptaków i ok. 100 tys. ssaków wodnych.
Zaobserwowano również obecność mikrocząsteczek plastiku w rybach, które później zostają przez nas odłowione i zjedzone. Naukowcy i ekolodzy ostrzegają, że to ostatnia chwila, aby zacząć dbać o nasze środowisko i dokonywać świadomych, ekologicznych wyborów w naszym życiu. Choć różne organizacje starają się odławiać odpady ze śmieciowej wyspy, to jest to za mało. Jeśli nie zmienimy swoich nawyków, to w 2050 roku w oceanach może być więcej plastiku, niż ryb.