"Kto pamięta taki zespół jak Kult?"
W piątek Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego opublikowało listę osób z branży kulturalnej, które mają dostać wsparcie finansowe w czasach pandemii koronawirusa. Fundusz Wsparcia Kultury został utworzony we wrześniu. Łącznie przekaże on 400 milionów zł dla 2064 podmiotów działających w branży kulturalnej. Wśród beneficjentów funduszu jest między innymi spółka Golec Fabryka, Bayer Full, Radosła Liszowski z zespołu Weekend, Beata Kozidrak, Kamil Bednarek, Grzegorz Hyży czy Justyna Steczkowska.
Po opublikowaniu listy beneficjentów oraz kwot, jakie zostaną przekazane artystom w Internecie zawrzało. Między innymi na oficjalnym funpage zespołu Kult można przeczytać:
Czasy są ciężkie. Dla wszystkich. Rząd w końcu przyznał 400 milionów artystom, którzy o to go poprosili. Nie nam oceniać kto z nich jest w tak tragicznej sytuacji by rząd o taką zapomogę prosić. Jeśli nie widzą w tym jakiejkolwiek niestosowności, to niech biorą, jak dają. (...) My nie prosiliśmy chociaż sytuacja w Kulcie daleka jest od choćby różowej. (...) Nie chcemy tych ukradzionych wam pieniędzy. Tak. Potrzebujemy wsparcia. Jeśli chcesz nas wesprzeć to kup naszą ostatnią płytę z CD i DVD z koncertu na Polandrock.
W poniedziałek 16 listopada gościem Debaty Dnia w Polsat News był Lider grupy Bayer Full Sławomir Świerzyński. Rozmowa z dziennikarką Agnieszką Gozdyrą zeszła na temat Funduszu Wsparcia Kultury i kobieta zacytowała wyżej wspomnianą wypowiedź Kultu.
Głupszej wypowiedzi to dawno nie słyszałem. A kto by chciał ich płytę kupić? (…) Kto pamięta taki zespół jak Kult, na litość boską? – odpowiedział Świerzyński.
Słowa lidera Bayer Full nie przeszły bez echa. A wy pamiętacie zespół Kult?
Kult
Polski zespół grający rocka alternatywnego i post punk z elementami new wave. Występują w składzie – Kazimierz „Kazik” Staszewski (wokal, saksofon), Piotr Morawiec (gitara), Janusz Grudziński (instrumenty klawiszowe, gitara, wiolonczela, wibrafon), Ireneusz Wereński (gitara basowa), Tomasz Goehs (perkusja), Janusz Zdunek (trąbka), Tomasz Glazik (saksofon tenorowy), Wojciech Jabłoński (gitara) oraz Jarosław Ważny (puzon).
Powstał w 1982 roku w Warszawie z inicjatywy Kazika i Piotra Wieteski. W lipcu tego samego roku po raz pierwszy wystąpili publicznie.
Cztery lata później wydali swoją debiutancką płytę – „Kult”, na której znalazły się między innymi – „Krew Boga”, „O Ani” oraz „Wspaniała nowina”. W październiku 1987 roku ukazał się ich drugi krążek – „Posłuchaj to do ciebie” z pamiętną „Wódką”, wydaną pod tytułem „Na całym świecie źle się dzieje, koledzy”. W grudniu następnego roku do sklepów trafił ich trzeci album studyjny – „Spokojnie” z prawdopodobnie największym przebojem formacji – „Arahja”. Muzycy nie zwalniali tempa i w 1989 roku wydali aż dwa krążki – studyjna „Kaseta” oraz koncertowy „Tan”. Niedługo potem grupa zawiesiła działalność na trzy miesiące.
Rok później do sklepów trafił longplay „45-89”, którego tytułowa piosenka była kolażem fragmentów przemówień członków partii, które nałożono na podkład muzyczny. Do dziś wydawnictwo kojarzone jest z pacyfistycznym nagraniem – „Totalna militaryzacja”. W 1991 roku swoją premierę miał krążek – „Your Eyes”, na której znalazła się między innymi antyklerykalna „Zgroza” oraz nawiązująca do stanu wojennego – „Parada Wspomnień”.
Dwa lata później formacja przedstawiła się słuchaczom w lekko zmienionym składzie – do grupy dołączył nowy bębniarz Andrzej Szymańczak. W tym ustawieniu nagrali płytę „Tata Kazika”. Zgodnie z tytułem – znalazły się tam utwory autorstwa ojca Kazika, Stanisława Staszewskiego. Singlem promującym wybrano piosenkę „Baranek”. W 1994 roku ukazała się płyta „Muj wydafca”, która dla wielu pozostaje jedną z najlepszych w dyskografii zespołu. Grupa pokusiła się nawet o dwa covery – „Pasażer” z repertuaru Iggy’ego Popa oraz „Dziewczyna o perłowych włosach” Omegi. Dwa lata później do sklepów trafiła druga część nowych wersji piosenek Stanisława Staszewskiego – „Tata 2”.
W 1998 roku grupa zaprezentowała świeży materiał studyjny – „Ostateczny krach systemu korporacji”. Po raz pierwszy zaprezentowano też nowego muzyka w składzie – trębacza Janusza Zdunka. Krążek przyniósł grupie takie przeboje, jak „Lewy czerwcowy” (znany też jako „Panie Waldku, Pan się nie boi”, „Gdy nie ma dzieci”, a także „Dziewczyna bez zęba na przedzie”. W tym czasie formacja straciła swojego perkusistę, Andrzeja Szymańczaka, który po zbyt dużej dawce zażytych narkotyków zadławił się gumą do żucia podczas snu. Niestety nie udało się go uratować. Kazik poświęcił mu utwór „Komu bije dzwon”, do którego powstał także teledysk – z uwiecznionym po raz ostatni muzykiem. Na jego miejsce do składu został przyjęty Tomasz Goehs (Kazik na Żywo). Nie był to koniec przetasowań personalnych – z grupą na rok pożegnał się wtedy Janusz Grudziński – na zastępstwo przyjęto wtedy Jacka Rodziewicza. Wtedy też zainicjowali, powtarzaną od tego czasu co rok – tak zwaną Pomarańczową Trasę po największych miastach Polski.
W 2001 roku Kult wydał dwupłytowe wydawnictwo „Salon Recreativo”, składające się z premierowych utworów oraz piosenek zaaranżowanych powtórnie. Do promocji wybrano singiel – „Brooklyńska Rada Żydów”. Cztery lata później do sklepów trafił krążek – „Poligono Industrial”, wydany w dwóch wersjach – zwykłej oraz kolekcjonerskiej, poszerzonej o DVD z klipami formacji. Pierwszymi kompozycjami z tej płyty wybrano – „Kocham cię, a miłością swoją” i „Pan Pancerny”. W 2007 roku muzycy ponownie weszli do studia, by pracować nad nowym materiałem, który światło dzienne ujrzał dopiero dwa lata później pod tytułem „Hurra”. Płytę zapowiadał utwór „Marysia”.
W międzyczasie skład grupy opuścił Krzysztof Banasik, a na jego miejsce przyjęto Wojciecha Jabłońskiego i Jarosława Ważnego.