Seweryn Mielżyński herbu Nowina żył w latach 1804-1872. Pochodził z rodu, którego pierwotną siedzibą był Mielżyn koło Gniezna. Po ojcu Józefie odziedziczył Miłosław niedaleko Wrześni. Zarówno Seweryn, jak i jego bracia - Maciej i Ignacy - byli znaczącymi postaciami swego czasu. Jednak Mielżyński kojarzony jest w Poznaniu niemal wyłącznie jako patron jednej z ulic.
Ekspozycja, którą można oglądać od niedzieli w poznańskim Muzeum Narodowym składa się z dwóch części. Pierwsza z nich, Vitae, poświęcona jest życiu Mielżyńskiego, druga - Opus, ukazuje jego doczesne dokonania. Wśród eksponatów, poza obrazami, znalazły się także fotografie, grafiki, szkice, własnoręcznie przez Mielżyńskiego spisany katalog kolekcji, oraz zabytki archeologiczne przekazane przez niego Poznańskiemu Towarzystwu Przyjaciół Nauk. Mielżyński był również architektem. Rozbudował własny pałac dodając do niego galerię obrazów. Wzniósł także zameczek myśliwski, oraz zaprojektował i pobudował dzwonnicę kościelną i pomnik zwycięskiej bitwy miłosławskiej z 1848 roku. Mielżyński był także wielkim filantropem; mieszkańcom miasta wybudował szkołę, a pracownikom swojego majątku domostwa. W 1863 roku Mielżyński zaprojektował, współfinansował i czuwał nad realizacją kaplicy grobowej upamiętniającej gen. Jana Henryka Dąbrowskiego w Winnej Górze. Kaplica stała się miejscem spotkań rodaków z wielu zakątków kraju i zagranicy.